(Home with God) บทที่ 1
ความทรงจำแรก
“ทุกคนกำลังทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง .... เมื่อเธอเข้าใจว่านี่เป็นเรื่องจริง แม้กระทั่งเรื่องความตาย เธอจะไม่กลัวตายอีกต่อไป”
บทที่ 1
G: “เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่หรือตายโดยปราศจากพระเจ้า แต่ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่จะคิดว่าเธอเป็นเช่นนั้น”
“ถ้าเธอคิดว่าเธอมีชีวิตอยู่หรือกำลังจะตายโดยปราศจากพระเจ้า เธอจะได้รับประสบการณ์ในสิ่งที่เธอเป็น”
“เธอจะมีประสบการณ์นี้ได้นานตราบเท่าที่เธอต้องการ และเธอสามารถยุติประสบการณ์นี้ได้ทุกเมื่อที่เธอเลือก”
N: ผมเชื่อว่านั่นเป็นคำพูดอันศักดิ์สิทธิ์ครับ ผมเชื่อว่ามันมาจากพระเจ้าโดยตรง
คำพูดเหล่านั้นลอยอยู่ในความคิดของผมมาตลอดสี่ปี ผมเห็นแล้วว่านั่นเป็นคำเชิญของผม คำเชิญจากพระเจ้าสำหรับการสนทนาที่ยิ่งใหญ่ขึ้น
G: ถูกต้อง ฉันอยากทำให้แน่ใจว่าเรามีบทสนทนาที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ ฉันจึงใส่คำเหล่านั้นไว้ในใจเธอทุกครั้งที่เธอคิดอย่างจริงจังเกี่ยวกับชีวิตหรือความตายแม้เพียงชั่วครู่ นี่คือบทสนทนาที่เธอไม่เต็มใจที่จะมีและได้เลื่อนออกไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า
N: ใช่ครับผมรู้ ไม่ใช่ว่าผมกลัวที่จะพูดคุยอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับชีวิตหรือแม้แต่เรื่องความตาย แต่มันเป็นเรื่องที่ซับซ้อนมาก ผมต้องการให้แน่ใจว่าผมพร้อมที่จะเข้าสู่การสนทนาครั้งใหญ่ที่เกี่ยวกับชีวิตและความตายจริง ๆ ผมอยากให้จิตใจและจิตวิญญาณของผมมีความพร้อมก่อนครับ
G: แล้วตอนนี้เธอรู้สึกอย่างนั้นหรือยังล่ะ?
N: ผมหวังว่าผมจะรู้สึกเช่นนั้นครับ ผมไม่สามารถปิดการสนทนานี้ได้ตลอดไป แม้ว่าผมจะพยายาม แต่พระองค์ก็ยังคงใส่คำเหล่านั้นไว้ในหัวของผมอยู่ดี
G: ใช่แล้วฉันทำแบบนั้นแหละ เพราะนั่นคือคำพูดที่ฉันอยากให้เธอได้ยิน แม้ว่าเธอจะไม่ได้เข้าร่วมในการสนทนาที่เหลือก็ตาม
N: โอเคครับ ผมได้ยินแล้ว
G: ฉันอยากให้เธอได้ยินคำพวกนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า “เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่หรือตายโดยปราศจากพระเจ้า แต่ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่จะคิดว่าเธอเป็นเช่นนั้น” “ถ้าเธอคิดว่าเธอมีชีวิตอยู่หรือกำลังจะตายโดยปราศจากพระเจ้า เธอจะได้รับประสบการณ์ในสิ่งที่เธอเป็น” “เธอจะมีประสบการณ์นี้ได้นานตราบเท่าที่เธอต้องการ และเธอสามารถยุติประสบการณ์นี้ได้ทุกเมื่อที่เธอเลือก”
คำพูดเหล่านั้นสื่อสารถึงทุกคนที่กลัวการมีชีวิตอยู่หรือการตาย ซึ่งพวกเขาต้องรู้
N: แบบนี้เราก็สามารถจบการสนทนาได้ในตอนนี้เลยนะครับ
G: เราจะทำอย่างนั้นก็ได้ แต่เธอต้องการที่จะเข้าใจมันมากขึ้นแค่ไหนล่ะ? หากเธอเลือกที่จะสนทนากับฉันต่อไป ฉันจะบอกเธอมากกว่า 100 คำ (ซึ่งเป็น 100 คำสำหรับทุกชีวิต)
N: นั่น มีแซว
G: ฉันหมายความอย่างนั้นจริง ๆ
N: แต่มันได้ผลครับ ตอนนี้ผมไม่ต้องการตัดบทสนทนาให้สั้นลงแล้ว ผมกำลังสนทนากับพระเจ้าเกี่ยวกับการมีชีวิตและการตายอีกครั้ง
G: ใช่ หากมองจากหลาย ๆ สิ่งที่เรายังไม่เคยพูดคุยกันมาก่อน
N: แล้วใครจะเชื่อเรื่องนี้กัน…
G: มันไม่สำคัญ เธอไม่ได้กำลังสนทนาเพื่อคนอื่น เธอกำลังสนทนาเพื่อตัวเธอเอง
N: ผมต้องคอยเตือนตัวเองอย่างนั้นเสมอเลยครับ
G: คนส่วนใหญ่มักมองว่าตัวเองกำลังทำอะไรเพื่อคนอื่น ในขณะที่พวกเขาทำเพื่อตัวเองจริง ๆ
ทุกคนกำลังทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง เมื่อเธอตื่นรู้ในการตระหนักรู้นี้ เธอจะพัฒนาขึ้นเป็นอย่างมาก และเมื่อเธอเข้าใจว่านี่เป็นเรื่องจริงแม้กระทั่งเรื่องความตาย เธอจะไม่กลัวตายอีกเลย และเมื่อเธอไม่กลัวความตายอีกต่อไป เธอก็จะไม่กลัวการมีชีวิตอีกต่อไป เธอจะใช้ชีวิตอย่างเต็มที่จนถึงวินาทีสุดท้าย
N: เดี๋ยวนะครับ พระองค์กำลังจะบอกว่าเมื่อผมกำลังจะตาย ผมกำลังทำเพื่อตัวเองเหรอ?
G: แน่นอน แล้วเธอจะทำเพื่อใครล่ะ?
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น