(Home with God) บทที่ 11

 ความทรงจำที่หก

“เธอแตกต่างจากพระเจ้า แต่เธอไม่ได้ถูกแบ่งแยกจากพระเจ้า นั่นคือเหตุผลที่เธอไม่สามารถตายได้”

บทที่ 11

 N: เรากลับไปคุยกันเรื่องอื่นได้มั้ยครับ ก่อนหน้านี้พระองค์บอกว่าพระองค์จะอธิบายหลักการพื้นฐานของชีวิตทางวิญญาณที่จะทำให้เราเข้าใจชีวิตและความตายได้ง่ายขึ้น ซึ่งเราก็ได้ทำความเข้าใจไปในหลายประเด็นแล้ว แต่มีหลักการพื้นฐานข้อเดียวที่ทำให้เราเข้าใจได้อย่างลึกซึ้งภายในช่วงเวลาหนึ่งไหมครับ? 

 

 G: มีสิ และนั่นก็คือ...

 ความทรงจำที่หก

“เธอและพระเจ้าเป็นหนึ่งเดียวกัน ไม่มีการแบ่งแยกระหว่างเธอ”

 G: ประโยคนี้อาจดูเหมือนเป็นข้อมูลพื้นฐาน แต่เมื่อเธอใช้หลักการพื้นฐานนี้กับชีวิต เธอจะสามารถสร้างตู้เก็บความทรงจำที่เอาไว้เก็บความทรงจำก่อนหน้าทั้งหมดซึ่งนำพาเธอมาอยู่ที่นี่ไว้ได้ 

 ความทรงจำที่หกนั้นมีความหมายที่ยิ่งใหญ่ หากเธอมีความชัดเจนว่าเธอและพระเจ้าเป็นหนึ่งเดียวกัน และไม่มีการแบ่งแยกระหว่างเธอ มันจะเปลี่ยนแปลงบริบทที่เธอมีประสบการณ์ว่าทุกสิ่งในชีวิตของเธอเกิดขึ้น กำลังเกิดขึ้น และจะเกิดขึ้นตลอดไป  

 

 การใช้ตัวอย่างที่ชัดเจนจากสิ่งที่เราเพิ่งพูดถึงกันไปนี้  การเข้าใจถึงความเป็นหนึ่งเดียวกันของเธอกับพระเจ้าจะทำให้เธอจดจำและยอมรับได้ง่ายขึ้นในความจริงที่ว่าเธอเป็นต้นเหตุของความตายของเธอเอง และความจริงที่ว่าไม่มีทั้งเหยื่อและผู้ร้ายในโลก วิธีนี้จะทำให้เส้นทางสู่การเสร็จสิ้นสมบูรณ์ของเธอยากลำบากน้อยลง และจะทำให้เธอตายได้อย่างสงบสุขมากขึ้น   

 ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าตัวเธอที่เป็น “เธอ” ไม่ได้เป็นตัวแทนขององค์รวมของพระเจ้า ทว่าคุณลักษณะทั้งหมด ทุกแง่มุม และองค์ประกอบทั้งหมดของความเป็นพระเจ้านั้นมีอยู่ภายในตัวเธอ

 พระเจ้าคือเธอ แน่นอน แท้จริงแล้วพระเจ้าคือทุกสิ่ง ไม่มีอะไรที่ไม่ใช่พระเจ้า

 N: ผมมักจะได้ยินคำเปรียบเทียบที่ว่า ฉันกับพระเจ้าเป็นเหมือนคลื่นกับมหาสมุทร เพราะมันคือสิ่งเดียวกัน แค่มีขนาดเล็กกว่า  

 G: การเปรียบเทียบนั้นถูกใช้หลายครั้งจริง ๆ ซึ่งก็ไม่เลวนัก 

 

 ตอนนี้เรามาให้คำนิยามของคำว่า “มหาสมุทร” กัน เรามาชี้ให้เห็นกันว่าพระเจ้าคือผู้สร้าง น้อยคนนักที่เชื่อในพระเจ้าจะมีข้อโต้แย้งในเรื่องนี้ 

 หากพระเจ้าเป็นผู้สร้างจริง แสดงว่าเธอเองก็เป็นผู้สร้างเช่นกัน พระเจ้าสร้างทุกชีวิต และเธอก็สร้างทุกชีวิตของเธอขึ้นมา มันง่ายมาก

 

 ถ้าเธอคิดอย่างนั้น เธอก็สามารถจดจำมันไว้ในจิตสำนึกของเธอได้ 

 เธอและพระเจ้ากำลังสร้างอยู่ตลอดเวลา เธออยู่ในขนาดเล็ก แต่พระเจ้าอยู่ในขนาดใหญ่ ชัดเจนไหม ?  

 N: ใช่ครับ ผมเข้าใจแล้ว! ไม่มีการแบ่งแยกระหว่างคลื่นกับมหาสมุทร คลื่นเป็นส่วนหนึ่งของมหาสมุทรที่กำลังแสดงออกในลักษณะใดลักษณะหนึ่ง คลื่นแสดงออกแบบเดียวกับมหาสมุทร เพียงแต่ในระดับที่เล็กกว่า 

 G: แม่นแล้ว เธอก็คือฉันที่กำลังแสดงออกในหนทางของเธอ ฉันให้พลังเธอในการกระทำตามที่เธอแสดงออก พลังของเธอมาจากฉัน  

 ถ้าไม่มีมหาสมุทร คลื่นก็ไม่มีพลังที่จะเป็นคลื่น ถ้าไม่มีฉัน เธอก็จะไม่มีพลังที่จะเป็นเธอ และหากไม่มีเธอ พลังของฉันก็ไม่ได้แสดงออก 

 

 ความเบิกบานของเธอคือการที่ฉันได้แสดงออก ความเบิกบานของมนุษยชาติคือการแสดงออกของพระเจ้า

 N: นั่นคือคำอธิบาย

 

 G: ยังมีอีก...

 

 ชีวิตคือพระเจ้า ซึ่งถูกสร้างขึ้นในระดับทางกายภาพ

 

 สิ่งสำคัญที่ต้องเข้าใจคือ ไม่ได้มีแค่หนทางเดียวที่ชีวิตจะทำให้พระเจ้าอยู่ในระดับกายภาพ คลื่นบางคลื่นมีขนาดเล็กซึ่งแทบจะไม่มีระลอกคลื่น ในขณะที่คลื่นอื่น ๆ มีขนาดใหญ่และมีความสามารถในการกวาดล้าง แต่ไม่ว่าคลื่นจะเล็กหรือใหญ่ มหาสมุทรก็ย่อมมีคลื่นอยู่เสมอ ไม่มีเวลาไหนที่ไม่มีคลื่นในมหาสมุทร และถึงแม้คลื่นทุกลูกจะแตกต่างกัน แต่ก็ไม่มีคลื่นแม้แต่ลูกเดียวที่แยกออกจากมหาสมุทร

 

 ความแตกต่างไม่ได้หมายถึงความแตกแยก คำเหล่านั้นใช้แทนกันไม่ได้

 

 เธอแตกต่างจากพระเจ้า แต่เธอไม่ได้ถูกแบ่งแยกออกจากพระเจ้า ความจริงที่ว่าเธอไม่ได้ถูกแบ่งแยกจากพระเจ้าเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอไม่มีวันตาย

 

 คลื่นซัดเข้าหาฝั่งแต่มันไม่ได้หยุดนิ่ง มันแค่เปลี่ยนรูป และถอยกลับไปในมหาสมุทร

 

 มหาสมุทรไม่ได้ “เล็กลง” ทุกครั้งที่คลื่นกระทบกับผืนทราย อันที่จริงคลื่นที่ซัดเข้ามานั้นได้แสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของมหาสมุทร และเมื่อคลื่นถอยกลับเข้าไปในมหาสมุทร มันก็จะฟื้นคืนความรุ่งโรจน์ของมหาสมุทร   

 

 การปรากฏตัวของคลื่นเป็นหลักฐานของการมีอยู่ของมหาสมุทร

 

 การปรากฏตัวของเธอจึงเป็นหลักฐานในการดำรงอยู่ของพระเจ้า

 

 N: ผมควรติดข้อความนี้ไว้ที่ตู้เย็นของผม “การปรากฏขึ้นของเธอเป็นหลักฐานของการดำรงอยู่ของพระเจ้า” เป็นข้อความที่เท่อะไรขนาดนี้! คำอธิบายนี้ช่างเรียบง่ายแต่ดูสง่างาม

 

 ดังนั้นเมื่อเราพูดว่า “พระเจ้า และพระเจ้าเท่านั้น” ที่เป็นผู้เลือกช่วงเวลาแห่งความตายของเรา นั่นคือเรากำลังบอกว่ามนุษย์ถือเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนั้นด้วย

 G: ใช่ ถูกต้องแล้ว

 N: และเมื่อผมตาย ความตายของผมจะเกิดขึ้นผ่านผม ไม่ได้เกิดขึ้นกับผม 

 G: ถูกต้อง ตอนนี้เธอกำลังมองมันในมุมที่ต่างออกไป เธอกำลังเปลี่ยนมุมมองของตัวเอง การเปลี่ยนมุมมองนี้จะเปลี่ยนการรับรู้ของเธอ และมันจะเปลี่ยนประสบการณ์ของเธอ เพราะการรับรู้เป็นตัวสร้างประสบการณ์  

 N: แต่ผมก็ยังมีคำถามที่หาคำตอบไม่ได้อยู่ดี ทำไมในโลกนี้ผมถึงเลือกที่จะตายด้วยล่ะครับ? 

 G: โอ้ คำตอบนั้นเรียบง่ายมาก

 เพราะเธอทำเสร็จสิ้นแล้ว จบแล้ว สมบูรณ์แล้วไงล่ะ