(Home with God) บทที่ 4

 “ไม่มีความจริงอื่นใดนอกจากความจริงที่มีอยู่ในตัวเธอ สิ่งอื่นใดคือสิ่งที่ใครบางคนกำลังบอกเธอ”

 

บทที่ 4

 

 N: ครับ ผมเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนแน่นอน ทุกคนพยายามบอกผมว่าพระองค์กำลังนำผมไปสู่ความจริง

 

 G: ใช่ แต่มีเพียงคนเดียวที่จะพาเธอไปพบกับความจริงได้

 

 N: แล้วเขาคือใคร พระองค์หรือครับ? 

 

 G: ไม่ใช่

 

 N: งั้นใครครับ?

 

 G: เธอ

 

 N: ผม?

 

 G: ใช่ เธอนั่นแหละ เธอเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถนำตัวเองไปสู่ความจริงได้ เพราะความจริงมีอยู่ที่เดียว

 

 N: อย่าบอกนะว่า…มันอยู่ในตัวผมเอง

 

 G: ถูกต้อง ไม่มีความจริงอื่นใดนอกจากความจริงที่มีอยู่ในตัวเธอ สิ่งอื่นใดคือสิ่งที่คนอื่นกำลังบอกเธอ

 

 N: รวมถึงสิ่งที่พระองค์เพิ่งพูดไว้ที่นี่!

 

 G: แน่นอน ถูกต้อง

 

 N: แล้วประเด็นของการสนทนาทั้งหมดนี้คืออะไรครับ? อะไรคือประเด็นของการฟังคนอื่นพูดเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ? 

 G: ฉันไม่ได้บอกว่าสิ่งภายนอกของเธอจะนำไปสู่ความจริงของเธอไม่ได้ ฉันบอกว่าเธอเป็นคนเดียวที่พาตัวเองไปที่นั่นได้

 

 N: แต่ถ้าผมรู้วิธีที่จะนำไปสู่ความจริงเกี่ยวกับชีวิตและความตายของตัวเองแล้ว ผมก็จะไม่ถามพระองค์ งั้นผมก็จะไม่มีบทสนทนานี้สิครับ? 

 

 หลายคนที่ผมรู้จักอธิษฐานเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขาจะสวดอ้อนวอนขอคำตอบ ขอคำแนะนำเมื่อเผชิญกับคำถามที่ลึกซึ้งที่สุดเกี่ยวกับชีวิตและความตาย และเมื่อผู้คนสวดอ้อนวอนขอคำตอบจากพระเจ้าแล้วพวกเขาก็ได้รับคำตอบ (ซึ่งมันชัดเจนมากอยู่บ่อยครั้ง) พวกเขาบอกว่าพระเจ้าตอบคำอธิษฐาน

 

 พระองค์อาจบอกว่าการสนทนานี้เป็นประสบการณ์ที่ผมมีอยู่ที่นี่ มันให้ความรู้สึกกับผม การสนทนาทั้งหมดนี้ให้ความรู้สึกกับผมเหมือนรูปแบบหนึ่งของการสวดอ้อนวอนซึ่งผมได้รับคำตอบ

 G: นั่นเป็นคำพูดที่ยอดเยี่ยมเพราะมันเป็นเรื่องจริง!

 

 N: นั่นคือเหตุผลที่ผมเก็บบันทึกการสนทนาทั้งหมด ของกระบวนการทั้งหมดนี้ ผมกำลังจดทุกอย่าง

 

 G: โปรดระวังอย่าให้การสนทนานี้สร้างความประทับใจให้กับผู้อื่นว่าความชัดเจนอยู่นอกตัวพวกเขาและพวกเขาต้องไปที่อื่นเพื่อหาคำตอบ และสำหรับเธอ ระวังอย่าสร้างสถานการณ์ให้คนอื่นอิจฉาเธอที่ค้นพบหนทางสู่ปัญญา เพราะพวกเขาจะต้องการให้เธอแสดงวิธีการให้พวกเขาเห็น และนั่นจะเป็นการต่อต้านและอาจเป็นอันตรายได้ด้วย

 

 N: อันตรายเหรอครับ?

 

 G: วันที่คนอื่นเริ่มเชื่อว่าเธอสามารถเข้าถึงคำตอบจากพระเจ้าได้โดยที่พวกเขาทำไม่ได้ เธอจะตกอยู่ในอันตราย ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของเธอที่จะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้แน่ใจว่าโลกจะไม่คิดแบบนี้กับเธอ เธอจะได้รับคำแนะนำอย่างดีที่จะไม่ปล่อยให้โลกสร้างกรณีพิเศษได้จากเธอ

 

 จงใช้มาตรวัดใด ๆ ก็ตามที่เธอคิดว่ามันอาจจำเป็นเพื่อที่จะ “ลดความเชี่ยวชาญ” ของตัวเธอลง เธอเป็นคนพิเศษแน่นอน แนวคิดต่อไปนี้คือการกำจัดความคิดในใจของใคร ๆ ที่คิดว่าเธอพิเศษกว่าคนอื่น ๆ 

 

 N:  พระองค์จะแนะนำว่าอะไรครับ?

 

 G: ทำอะไรก็ได้ที่ไม่เหมือนคนแบบที่ผู้คนอาจจินตนาการว่าเธอเป็น อย่างเช่น สิ่งที่พวก “นักบุญ” หรือ “กูรู” ไม่มีวันทำโดยสิ้นเชิง เช่น จัดวงดนตรีร็อค เป็นนักเล่าเรื่องตลก เปิดลานโบว์ลิ่ง เป็นต้น

 

 N: ไม่มีนักบุญที่เป็นเจ้าของลานโบว์ลิ่ง? ไม่มีกูรูที่เป็นนักเล่าเรื่องตลกหรือครับ?

 

 G: ล้อเล่นเหรอ พวกเขาเป็นทั้งหมดเลย 

 N: อ้าว!

 

 G: มีเพียงแต่ผู้คนที่ไม่คิดว่าพวกเขาเป็น นั่นแหละคือประเด็น ดังนั้นจงทำบางสิ่งที่อุกอาจ ทำบางสิ่งบางอย่างที่จะทำให้ผู้คนเกาหัว (งุนงง) บางสิ่งบางอย่างที่จะทำให้พวกเขาปฏิเสธความพิเศษของเธอ และยังกล่าวหาว่าเธอเป็นผู้ที่ไม่พิเศษเอาซะเลย  

 

 N: โอ้ย แค่เล่าเรื่องราวชีวิตของผมให้คนอื่นฟังก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้พวกเขาทำอย่างนั้นได้ครับ ผมทำผิดพลาดมามากพอแล้ว ทำในสิ่งที่ไม่มีใครเห็นด้วยมากพอที่จะทำให้ไม่มีใครจับผมไปอยู่ในจุดที่พิเศษสุด ๆ ได้

 

 G: เป็นเรื่องจริงที่เธอเป็นผู้ส่งสารที่ไม่สมบูรณ์แบบ ซึ่งจะทำให้เธอสมบูรณ์แบบ

 

 N: นั่นเพราะไม่มีใครสามารถสับสนระหว่างข้อความกับผู้ส่งสารได้

 

 G: ไม่น่าเป็นไปได้ เว้นแต่เธอจะอนุญาตพวกเขา ดังนั้นจงเป็นมนุษย์ต่อไป ให้อภัยตัวเองและขอการให้อภัยจากผู้อื่นสำหรับความผิดพลาดทั้งเก่าและใหม่ จากนั้นจงออกไปบอกกับทุกคนว่าคำตอบที่พวกเขาต้องการอยู่ในตัวพวกเขา